سردار شهید حسین بهرامی متولد روستای ولشکلای ساری است. سردار حسین در ساری گمنام است. اما چه بسا برو بچه های پیشروی مشهد و مدافعین جنوبی رزمندگان اهوازی حسین را از مازندرانی ها بیشتر میشناسند. اصلا شنیده شد که سوسنگرد را شهر حسین آقا میدانند. در سال ۱۳۵۵ جهت تحصیل در رشته ی ریاضی به دانشکاه فردوسی مشهد وارد شد.
پس از سه سال و اندی تحصیل در تاریخ ۳۰/۳/۵۹ به عضویت سپاه پاسداران مشهد نائل میگردد. حسین در روزهای آغازین جنگ چند روزی به همراه دوستان مشهدی اش وارد گروه حفاظت از بیت امام خمینی (ره) میشود. حسین از مورخ ۷/۷/۵۹ جهت اعزام به جبهه به سپاه اهواز اعزام می گردد. خونین شهر تا آخر می ایستد و کار آمدی حسین موجب می شود او را بهسمت فرماندهی گردان رزمی در طرح آزاد سازی سوسنگرد منصوب نمایند. طرح حفر کانال در نقاطی از سوسنگرد جهت محاصره ی دشمن توسط ایشان نیز معروف است.
حسین اهل وعظ و خطابه هم بود و هروقت فرصت اقتضا میکرد به مثابه یک مبلغ وارد عمل میشد. اما حسین در جنگیدن چالاک تر بود. آنجا که پای عمل به میان می آمد میگویند او آنقدر در میان عملیات امام مهدی (عج) در سوسنگرد به دشمن نزدیک بود که در لابلای تانک ها به شهادت رسید. در این عملیات فرماندهی او و سردار عزیز جعری زبانزد است. سیمای حسین در شب آخر آنقدر نورانی بود که دوستان همگی از او طلب شفاعت میکردند و از او قول میگرفتند تا سلام آن ها را به دوستان شهید برساند.
برادر حاج صادق آهنگران میگوید: بچه های مسجد جزایری اهواز عشق عجیبی به حسین داشتند. آن روز ها؛
حسین علم الهدی و حسین بهرامی ضمن این که روحی واحد در دو کالبد بودند شمع محفل دوستان رزم به شمار می آمدند. حاج صادق آهنگران می گوید: علم الهدی؛ کشته و مرده ی حسین ولشکایی بود؛ حسین بهرامی که شهید شد ، بچه های مسجد پارچه ای بر محراب مسجد نصب کردند که این جمله نوشته شده بود؛ (( حسین ! شهید غریب نام آشنا!))
حاج صادق آهنگران می گوید: جسد حسین چهل روزدر محراب مسجد ماند و پس از آن به سمت ولشکلا تشییع شد آری! حسین شهید شد اما از خود وصیت نامه ای به یادگار گذاشت که حقیقتا خواندنی است شرح مختصری از تحصیلات: دوران ۶ سال ابتدائی در دبستان دولتی ولشکلاء و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان امام خمینی (ره) (پهلوی سابق) به تحصیل اشتغال داشته و در خرداد ۱۳۵۵ موفق به اخذ دیپلم در رشته ریاضی شدند ( لازم به یادآوری است که در ایام تابستان به تحصیل علوم حوزوی در مدرسه علمیه امام صادق (ع) دارابکلا پرداختند ) ضمنا در کنکور سراسری سال ۱۳۵۵ در رشته ریاضی محض دانشگاه فردوسی مشهد پذیرفته شدند و به جهت علاقه به رشته دبیری ریاضی محض به رشته دبیری ریاضی تغییر رشته دادند. از نیمسال ۵۶ – ۱۳۵۵ تا نیمسال اول ۵۹ – ۵۸ جمعا بمدت ۳ سال در دانشگاه مشغول تحصیل بودند و پس از شهادت به لیسانس افتخاری نائل آمدند. سوابق مبارزاتی در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مشهد مقدس: از بدو تشکیل سپاه به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مشهد در آمدند در تاریخ
۵۹/ ۳ / ۳۰ در قسمت روابط عمومی سپاه به عنوان پرسنل فعال انجام وظیفه می نمود که مدت ۵ ماه صادقانه در این قسمت عهده دار مسئولیت بودند و مابقی خدمت در سپاه را در قسمت گزینش و تحقیقات سپاه عهده دار مسئولیت بودند و در تاریخ
۵۹/ ۷ / ۷ بمدت پایان مأموریت (برابر حکم رسمی سپاه) به مقصد اهواز به منظور همکاری با سپاه اهواز و کمک به برادران جبهه اعزام شدند و از آنجا با جمعی از برادران به خونین شهر رفته و تا پایان سقوط خونین شهر از شهر محافظت می نمودند و پس از سقوط شهر به جبهه دهلاویه رفته و سپس براساس لیاقت علمی و نظامی و مدیریتی و حفاظتی به عنوان فرمانده گردان پیاده در طرح آزاد سازی محور جنگی جبهه سوسنگرد ( تپه الله اکبر) به عنوان فرمانده جنوب محور عملیاتی منصوب گردیدند لازم به توضیح است قبل از عملیات برابر اظهارات هم سنگران و مجمع برادران مسجد جزایری اهواز ( پاسداران ) نامبرده در هر فرصتی از کلاس اخلاق استفاده نموده و به نیروهای بسیجی و سپاهی
درس قرآن و نهج البلاغه تعلیم و آموزش داده تا امورات جنگی و عملیاتی را با دستورات اسلامی و دینی همراه با رهنمودهای مقام عظیم ولایت و رهبری و مرجعیت آشنا گردند تا نیروها از این طریق رهنمود گردند و عملا در عملیات با نیروی تقوا و روحیه قوی مذهبی و انقلابی برقلب دشمن مزدور حمله ور گردند. در ایامی که در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مشهد عضویت داشتند به عنوان نیروی فعال سیاسی مذهبی به عنوان دانشجو پیرو خط امام در سطح شهر مشهد و توابع در صدد شناسایی مستمندان و نیازمندان بودند و در این رابطه لیستی را تنظیم و از شهریه دانشجویی و حقوق سپاهی جهت تأمین مایحتاج مستمندان تلاش می نمود و به عنوان نیروی کلیدی جلسات مذهبی و سیاسی محافل مذهبی را مدیریت می نمود و به کمک دستورات و خطبه های نهج البلاغه (خطبه های ۱۲۴-۱۲۵-۱۲۶-۲۴-۲۵-۹۶
۲۶ – ۲۸ – ۲۷ – ۳۴ -۵۴
۵۵ – ۵۷ – ۵۸ – ۴۸ – ۶۵- ۱۱۸- ۷۸ – ۷۰ – ۲۱۴- ۲۱۵ – ۲۳۱ – ۲۳۴ – ۱۲۸- ۱۳۴ ) و خطبه معروف همام: به عنوان مدرس مجالس مذهبی جلسات را اداره می نمود و به عنوان یکی از مسئولین حفاظتی سپاه مشهد از بیت امام رحمت ا… محافظت می نمودند. در شکل گیری تظاهات خیابانی شهرستان ساری از مشهد مقدس به قصد ساری حرکت می کردند و برادران روستای ولشکلا و مجاور آن را با سازماندهی منسجم و با تهیه شعارهای انقلابی هدایت و رهبری می نمودند. در برخورد با نیروهای مخالف نظام مقدس جمهوری اسلامی آنگونه که با ارشاد و نصیحت و پند و موعظه مسأله خاتمه می یافت عمل می کردند بگونه ای که برادران مذهبی و محله ایشان منتظر فرصتی بودند که حسین را ملاقات کنند تا از چهره نورانی همراه با معرفت نامبرده جهت هدایت و مبارزه با منافقین محل و اطراف مبارزه را پیگیر باشند در این رابطه از روحانی محل های حسین زاده جهت تبلیغ دینی و سیاسی روستاهای میاندرود استفاده می کردند و در ایامی که حسین در مشهد بودند به حجه الاسلام و المسلمین آقای حسین زاده ماموریت هدایت (در غیاب خود) میدادند و با شعار پرهیز از آرزوهای دراز داشتن و بدنبال هوای نفس نرفتن برادران انجمن اسلامی محل و شهرستان ساری و … را ارشاد می نمودند.
لازم به یادآوری است که سردار سرتیپ پاسدار شهید حسین بهرامی بعد از اتمام تحصیلات دوره متوسطه در ایام تابستان بطور شبانه روزی در مدرسه علمیه امام صادق (ع) دارابکلا نزد استاد آیت اله دارابکلائی به تحصیل علوم دینی می پرداخت و در این ایام با برادران مذهبی محل دارابکلا ارتباطی نزدیک برقرار نمود بطوریکه بنا به اظهار یکی از برادران أن محل به دستور نامبرده ( شهید بهرامی ) آرمی با هدف (منافقین) از روی دیوارهای آن روستا پاک و از بین بردند و گروهی برای کمک به محرومان و نیازمندان روستای داریکلا اساسنامه ای را در ۲۲ بند تنظیم و محور فعالیت خویش قرار داده بودند این اساسنامه به رؤیت و نظر حسین رسیده و حسین آنها را به جلسه ای در مسجد دارابکلا دعوت نمودند در آنجا ابتدا روی گزینش افراد که می بایست نماز خوان و مسجدی باشند تأکید نمود و آنهایی که از این امر پیروی نکرده بودند از جمع این گروه بنابه دستور حسین حذف شوند و شهید بهرامی با تفسیر سوره والعصر، ۲۲ بند اساسنامه را به ۳ بند مفید دانستند و مورد تصویب جمع حاضر رساندند و بعداز مدت کوتاه ( حدودا شش ماه ) پس از این جلسه بنا به اظهارات گروه مذهبی محل کلیه نقطه نظرات حسین عملا به نتیجه رسیده است و در سال ۵۶ – ۱۳۵۵ که روانه دانشگاه فردوسی مشهد جهت تکمیل تحصیلات در رشته ریاضی شدند و بنا به اظهار یکی از اساتید دانشگاه نامبرده از هوش بالای تحصیلات دینی برخوردار که همین امر موجب بروز فعالیت سیاسی و اعتقادی و اجتماعی ایشان در سطح استان خراسان ( شهرستان مشهد ) گردید بطوریکه شهریه دانشجویی را صرف کمک به نیازمندان و محرومان محلات مشهد می نمود و ایامی که از مشهد به سمت ساری حرکت می نمودند به جهت ادامه فعالیت و ارتباط با حوزه علمیه داریکلا نرسیده به ساری از ماشین پیاده می شدند و بیشتر اوقات پیاده به دارابکلا می آمد. قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در جریان اعلامیه های حضرت امام خمینی (ره) در ارتباط با حوزه و دانشگاه از عناصر فعال دانشجویان پیرو خط امام بوده و در دوران فراقت جهت فرماندهی برادران و خواهران روستای ولشکلا از مشهد عازم ساری می شد و آنها را در صفی محکم و سازماندهی شده جهت شرکت در تظاهرات هدایت می نمود و اهالی روستا را نیز به حمایت از انقلاب و رهبری و حوزه های علمیه و نزدیکی و ارتباط با مساجد و روحانیت رهبری می نمود و اولین بار شعار گلبرگ سرخ لاله ها در کوچه های شهر ما از لسان شهید بهرامی در شهرستان ساری طنین انداز گردید
به جهت علاقه بی اندازه سردار شهید بهرامی به فعالیتهای سیاسی و اعتقادی در سال ۵۹ به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مشهد درآمد و در مهمترین واحد سپاه ( گزینش ) فعالیت خویش را ادامه داده و در فرصتهای مناسب به برادران سپاه درس اخلاق اسلامی آموزش می داد فعالیتهای جانبی ایشان خارج از چارچوب مسئولیت سپاهی در شهرستان مشهد منجر به دستگیری نامبرده توسط ساواک آن زمان گردید که پس از چند روز شکنجه شدید در منطقه ( باغ شاه آن زمان ) با چشمان کبود و فرورفته به کلبه ای محقر که بنا به اظهار مؤجر ایشان نیمی از اطاق پر از اعلامیه و کتب و تبلیغات دینی و انقلابی بوده و به اندازه ای که بتواند در حالت دراز کشیدن استراحت کند در اطاق جائی نبوده است و غذای مصرفی روز و شبانه ایشان بیشتر اوقات شیر و خرما بوده است. به جهت حضور فعال و رهبری ایشان در امور مذهبی و سیاسی شهرستان مشهد، مسئولان معمولا رضایت به شرکت ایشان در
جبهه نمی دانند اما از آنجائیکه برادر سعید تجویدی از شهرستان اهواز در دانشگاه فردوسی مشهد با سردار شهید آشنا و رفیق شدند از آن به بعد با برادر سعید در امور فرهنگی سیاسی شهر مشهد هماهنگ بوده و از طریق برادر تجویدی از شهر مشهد به اهواز اعزام و در اهواز با پایگاه اعتقادی و جمع صفا و نور برادران مسجد جزایری آشنا گردید و حرکتی نظیر حرکت مشهد (اعتقادی و سیاسی و نظامی را در اهواز برعهده گرفت. در جای جای استان خوزستان آثار فعالیتهای این گروه با همراهی حسین مشهود می باشد و در حوزه مأموریتی به جبهه سوسنگرد اعزام که فرماندهی گردانی را به عهده گرفت و به دستور ایشان کانالی در سوسنگرد حفر تا از طریق زنجیره کانالی دشمن مزدور را به محاصره در آوردند و فرمانده شهید (بهرامی) در جبهه های جنگ ضمن اینکه شخصا نیروهایی را فرماندهی نظامی می نمود بلکه دائما به ذکر دعا و ادعیه مشغول و برادران را به تعیین اصول ارزشی اخلاقی اسلامی دعوت می نمود و لحظه ای از مناجات خدا غافل نبوده است. قرآنی را در پارچه ای که مادرش به سبک روستایی تهیه نموده جایگذاری کرده و پس از شهادت ایشان در جبهه سوسنگرد برادران این قرآن را همراه شهید بهرامی دیدند.